Tuesday, 19 January 2016

زمونړه خيبر پختونخوا: يوه وړه ډرامګۍ


February 1, 2015

کردارونه: شفيق ګګياني، ابراهيم آئينګر، ارشو بنګش، کاشف رحمان، سليمان يوسفزئۍ، فوځيان او ټريفک پوليس۔
منظر:د شپي په يو سپين موټر چي د خيبر پښتونخوا نمبر پليټ پري لګيدلے دے پکښي پنځه ملګري ناست دي، د اسلام آباد نه ځي خيبر پښتونخوا ته۔ نور ګاډي هم روان دي په چيک پوسټ اوار تيريګي په چيک پوسټ آرمي او ټريفک پوليس ولاړدے خو چاته څه غګ غوګ نه کوي۔
سپين ګاډے چيک پوسټ ته اورسيدو۔
مکالمه:
فوځي: اے اے روکو اس ګاډي کو خيبر پښتونخوا کا نمبر هے۔
(ټريفک پوليس ګاډي ته د اودريدو اشاره کوي او ګاډے اوديړي)
ټريفک پوليس: کون ہو آپ لوگ؟ اور کہاں جا رہے ہو؟ سب اپنے شناختی کارڈ نکالو۔
(ټول خپل خپل کارډونه راؤباسي)
کاشف: جی یہ میرا کارڈ ہے اور یہ لے لائسنس۔
ٹریفک پولیس: ہں۔۔۔ تم اپنا کارڈ دکھاوں۔
سلیمان یوسفزئی: سر یہ لے کارڈ انفارمیشن ڈیپارٹمنٹ سے ہوں۔
ٹریفک پولیس: (د موټر په غور او مشکوکه جائزه اخلي) کہاں سے آا رہے ہو؟
کاشف: جی یہاں بحریہ ٹاون میں ایک میوزک کنسرٹ تھا وہاں سے آا رہے ہیں۔
ٹریفک پولیس: ہں۔۔۔ اچھا جاوٗ۔
شفیق گگیانی: سر آپ خیبر پختونخوا والوں کو غلط سمجھے ہیں وہ ایسے نہیں جیسے آپ سمجھ رہے ہوں۔
ٹریفک پولیس: بھائی صاحب آرمی والے جس گاڑی کو روکنے کا کہیں گے ہم اس کی تلاشی ضرور لیں گے۔
شفیق: وہ ٹھیک ہے لیکن پختونخوا کیساتھ امتیازی سلوک ٹھیک نہیں ہے۔
ٹریفک پولیس: بھائی صاحب ہم ان سے مجبور ہیں۔ وه جو کہیں گے ہم کریںگے۔
ابراہیم، ارشو، کاشف،سلیمان: ٹھیک ٹھیک ہے جی۔ (او ګاډے روانيګي)
ابراہیم: يار شفيقه دا ميوزک تيز که۔
شفيق: يار نه تيزوم او خاموش کينۍ بلډپريشر مي ډير هائي شو۔
سليمان: نو ته خو بيا هم جشن آزادۍ مناوے، تندر دې په داسي آزادۍ اولګي چي مني مو نه خو په زوره ئي ځان کښي رانغاړلي يو۔ 
روره چي تر څو زمونړ وجود ٰي د يو عام شهري په حيث نه ي منلے دي بي ډبه نعرو نه به نور په قلاره شو۔۔۔
(لګ ساعت خاموشي ده په ګاډي کښي، شفيق په څه ډوب سوچ کښي بوخت شو، ابراهيم لګ وخت پس ميوزک روان کو او سفر پيښور طرف جاري دے)۔۔


No comments:

Post a Comment